Nachtelijke kunst in hartje Gent
- Lauren De Clerck
- 3 dec 2016
- 3 minuten om te lezen
Donderdag 1 december was er de Museumnacht in Gent, een evenement waar ik niet eerder van gehoord had. Gratis musea bezoeken op een nachtelijke tocht door hartje Gent? Daar kon ik geen nee tegen zeggen.
Er stonden vijf musea op de planning: het S.M.A.K. (Stedelijk Museum voor Actuele Kunst), het MSK (Museum voor Schone Kunsten), de Sint-Pietersabdij, het STAM (Stadsmuseum Gent) en om af te sluiten het Design museum. Omdat het onmogelijk is mijn volledige tocht te beschrijven, deel ik graag mijn favoriete kunstzinnigheden van mijn nacht doorheen de musea.
BLOG_SUMMARY_END
Het S.M.A.K. stond als eerste op mijn lijstje. Over het algemeen waren de kunstwerken die er donderdag hingen niet echt mijn ding. Het hangt altijd wat af van de expositie die er op het moment aanwezig is, maar enkel en alleen voor het prachtige, architecturale gebouw breng ik graag een bezoekje aan het S.M.A.K.. Mijn favoriet was hier een ruimte met grote zwart-witfoto's van wat eerst leek op onschuldige wolken. Bij het naderen van de kunstwerken werd het echter duidelijk dat het om uitlaatgassen van fabrieksgebouwen ging. Iets later zag ik dat er een foto in kleur was. Waarom welgeteld die foto in kleur was, weet niemand. De naam van de kunstenaar vond ik nergens, maar dit zorgde voor meer mysterie.
Mijn favoriet in het MSK was absoluut de grote, ronde ruimte na de inkomhal. Die ruimte was overladen met slingers die schaduwen wierpen op de wanden. In de zaal stonden twee grote bedden waar bezoekers het kunstwerk boven hen bewonderden (en misschien ook even uitrustten). Het bed waar mijn vrienden en ik het op gemunt hadden, was een vierkanten waterbed. Na eventjes wachten konden we ons er op neerploffen. Pas dan zagen we dat er eigenaardige dingen tussen de slingers hingen zoals drie telefoons en een verkleedhandschoen van de Hulk. Er hing een heel magische en rustgevende sfeer. Wat ik nog heel leuk vond was een wand waar je je arm kon doorsteken. Jonge kunstenaars maakten dan aan de andere kant van de wand een tekening.
Next on the list: het STAM. In het museum kon je letterlijk óp Gent wandelen en op zoek gaan naar je huis of school op een grote 3D kaart. Ik vond het grappig om de bezoekers te zien wijzen naar verschillende plaatsen. In het Archief had je de mogelijkheid om zelf slides te bestuderen en vroeger te vergelijken met nu. Wat mij het meest interesseerde in het STAM was 'Een utopie voor het eiland Malem' en het 'Kijk- en Luisterkabinet'. Hier kon je in verschillende houten boxen kijken en je laten verrassen door de inhoud. Soms moest je je even wagen op een wankel trapje om door de kleine openingen te kunnen kijken, maar dit was zeker de moeite waard.
Als voorlaatste bezochten we de Sint-Pietersabdij. Hier was er een tentoonstelling 'Oorlog in korte broek' over de Eerste Wereldoorlog. Ik ben persoonlijk niet echt iemand die alle teksten leest in een tentoonstelling, maar ik vermoed dat deze zeer informatief waren. Wat me wel heel erg boeide waren de grote ijzeren constructies in de zaal. Dit wees op de betrokkenheid van kinderen in de Eerste Wereldoorlog. Op het binnenplein kon je je opwarmen aan vuurkorven met een lekker kopje soep.
Het Design museum was onze laatste halte op de Museumnacht. Er werden architecturale meubelen tentoongesteld. De tentoonstelling was iets minder mijn ding, maar zeker interessant voor architecten. Mijn favoriet is en blijft de elysische lamp die je tegenkomt in het begin van het museum. Als je lang en aandachtig kijkt, zie je de lamp lichtjes bewegen.
Het was een avond vol cultuur. Ook de sfeer zat goed: vrienden en collega's waren samen op stap in het mooie Gent en overal had je de mogelijkheid om een glaasje te drinken. De Museumnacht in Gent zal ook de komende jaren zeker op mijn to-dolijstje staan.
Comments