Zoeken

'The blue skies project' door Anton Kusters

Lauren De Clerck
16 dec 2016
2 minuten om te lezen

Op 15 december was er in Maldegem de voorstelling van ‘The blue skies project’ door Anton Kusters. Kusters fotografeert voor zijn project de blauwe luchten boven 1074 concentratiekampen over heel Europa. Zijn project zal vijf jaar van zijn leven in beslag nemen en hij heeft er momenteel al vier jaar aan gewerkt.

THE BLUE SKIES PROJECT

'The blue skies project' is een project opgestart door de Belgische fotograaf Anton Kusters. Hij is momenteel al vier jaar bezig met polaroids nemen van de blauwe lucht boven 1074 nazikampen. Zijn oorspronkelijke idee was om het concentratiekamp in Auschwitz te fotograferen. Toen hij voor Auschwitz stond werd hij overweldigd door emotie. Het enige wat hij kon doen, was een foto nemen van de blauwe lucht waar hij onder stond. In Auschwitz merkte Kusters tot zijn verbazing dat het daar lang niet het enige kamp was, maar dat er 42 subkampen bestonden. Hierna is hij thuis zijn research naar alle concentratiekampen begonnen in Europa en kwam hij op een aantal van 1074. Nu fotografeert hij in elk kamp de blauwe lucht, omdat hij hierin de leegte voelt. Volgens hem zweven in de collectie van de blauwe luchten de slachtoffers van de kampen.

KEUZE VOOR POLAROIDS

De reden dat Anton Kusters voor polaroids gekozen heeft is omdat polaroids nooit hetzelfde blijven. Hij vertelt dat het een beetje is als een herinnering die vergaat in de tijd. De fragiele en lichte polaroid is het enige dat Kusters heeft uit de concentratiekampen, omdat hij vindt dat hij niet meer mag meenemen.

WOEDE

Kusters is lang kwaad geweest op de inwoners rond de concentratiekampen. Er waren plaatsen waar er geen monument aanwezig was en Kusters begreep dit niet, omdat we zo de slachtoffers zullen vergeten. Uiteindelijk begreep hij waarom ze geen monument plaatsten: het was de grootste fuck you naar de nazi's. Hij interpreteerde het als 'je hebt geprobeerd ons kapot te maken, maar nu léven we'.

TOEKOMSTPLANNEN

Anton Kusters heeft al ideeën om zijn project te delen met anderen. Als hij zijn project af heeft, wil hij een tentoonstelling met simpelweg grote panelen die verbonden zijn met elkaar. Op het plafond is Kusters ook van plan om een polaroid te projecteren zodat de mensen de blauwe lucht zien als ze naar boven kijken. Kusters heeft ook al een idee voor een boek over het project, namelijk een boek van 1074 pagina's met enkel en alleen een foto per pagina. Dat wil hij doen, omdat het vooral gaat om het gewicht van het boek. Het boek helpt mensen om het gewicht te dragen dat je meegemaakt hebt door de horror in de nazikampen. Er is ook een documentaire in de maak over de emoties die hij voelt en de dingen die hij onderweg vindt. Als laatste heeft de fotograaf het idee om een mobiele app te maken die bedoeld is voor jongeren. Het idee is heel simpel: je GSM trilt als je voorbij een kamp stapt. Zo wil Kusters dat jongeren meer stilstaan bij de gruwel in de concentratiekampen.